Współczesna hodowla prowadzona jest w sposób zrównoważony, a dzięki innowacjom technologicznym w mniejszym stopniu oddziałuje negatywie.
Nowoczesne podejście do hodowli bydła mięsnego wiąże się z wykorzystaniem różnych rozwiązań technicznych, elektronicznych i informatycznych w celu prowadzenia skutecznych metod nie tylko zarządzania zwierzętami, ale także obszarem na którym przebywają. Dla ciągłego podnoszenia dobrostanu bydła konieczne jest stałe monitorowanie jego zachowań behawioralnych, określanie poziomu intensyfikacji wypasu na danym obszarze oraz kontrola zwierząt w celu optymalizacji produkcji i ograniczenia nadmiernego wykorzystywania naturalnych zasobów. Monitoring na rożnym poziomie i etapie produkcji dostarcza wielu danych, które przetwarzane z wykorzystaniem sztucznej inteligencji pozwala hodowcom na zrównoważoną i odpowiedzialną produkcję.
Z duchem zmian
Jednym z takich rozwiązań wprowadzanym od wielu lat do hodowli jest stały monitoring behawioru zwierząt w oparciu o czujniki zamocowane na uchu, w żwaczu lub podskórnie w postaci chipów, które zbierają informacje o aktywności dobowej zwierzęcia, zdrowiu, temperaturze, stresie termicznym czy pierwszych objawach chorobowych. Śledzenie zwierząt pozwala na zapewnienie jak najlepszych warunków środowiskowych i przeciwdziałanie wszelkim odstępstwom od przyjętych założeń dobrostanowych.
Nowoczesne systemy kontroli
Monitoring czasu i miejsca przebywania bydła, zarówno przez wykorzystanie sieci komórkowej jak i monitoring wizyjny (kamery, drony), pozwala z dużą swobodą kreować wypas bydła na danym obszarze, a tym samym ograniczać jego siłę oddziaływania na otaczające je środowisko. Pomocne w tym są wirtualne ogrodzenia stosowane już w wielu krajach, które w znacznym stopniu ograniczają ilość fizycznych grodzeń pastwisk (przyjazne także dla dzikich zwierząt). Systemy te są już powszechnie stosowane w krajach, gdzie hodowla bydła i owiec, oparta jest o żywienie pastwiskowe i gdzie pastwiska stanowią znaczne areały przeznaczone dla dużych stad zwierząt. Dostępne są systemy australijskie, nowozelandzkie, norweskie, czy amerykańskie. Granica wirtualnego ogrodzenia (oddzielająca strefy włączenia i wykluczenia) jest określana za pomocą współrzędnych GPS. Gdy zwierzę zbliża się do granicy wyznaczonej mu strefy, urządzenie emituje charakterystyczny, ale nieawersyjny dźwięk w zasięgu słuchu. Zniechęca on do przekroczenia niewidocznej linii. tej strefy.
Strategia adaptacji do zmian klimatu
Według Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa wirtualne ogrodzenie może okazać się skuteczną strategią adaptacji do zmian klimatu, ponieważ można je wykorzystać do powstrzymania zwierząt na pożądanym obszarze, wykluczenia ich z niepożądanych terenów lub przeniesienia na inne obszary. Wirtualne ogrodzenia mogą potencjalnie zmniejszyć erozję gleby związaną z nadmiernym wypasem oraz poprawić jakość gleby i wody poprzez kontrolowanie wypasu. Okazały się również skuteczne w zachęcaniu bydła do wypasania się na inwazyjnych gatunkach roślin. Dzięki nowoczesnej technologii hodowcy mogą łatwo i wydajnie przenosić stada z jednego pastwiska na drugie i wyznaczać nowe granice w obrębie jednej łąki.
Ogrodzenia bez ograniczenia
Innym rozwiązaniem, powoli wkraczającym do Polski, zwłaszcza do gospodarstw demonstracyjnych, jest system wygrodzeń przenośnych oparty o prowadnice w kształcie gwiazdy, przez które przeciągnięty jest pastuch elektryczny pod napięciem. Poprzez stopniowe przesuwanie całego ogrodzenia można dokonywać wypasu pasowego w określonej kwaterze terenu. System pozwala na bardzo efektywne wykorzystanie pastwiska, ograniczając straty z powodu niedojadów oraz nadmiernie wydeptywanej części runi pastwiskowej. Wielokrotne w ciągu dnia przesuwanie pasa wypasu pozwala zoptymalizować system żywienia i określić poziom wykorzystania runi przez zwierzęta. Jak wykazały badania przy pogarszającej się sytuacji wodnej, nadmiernej erozji gleby konieczne jest racjonalne gospodarowanie.
Wprowadzenie nowoczesnych metod nadzoru zdalnego nad obiektami i zwierzętami powoduje, że hodowla podąża za współczesnymi nurtami zrównoważonego rolnictwa, a konsumenci nabierają pewności, że produkt końcowy jest najwyższej jakości.
Tekst na podstawie ekspertyzy Instytutu Zootechniki PIB autorstwa dr hab. Piotra Wójcika, dr Agaty Karpowicz oraz dr Grzegorza Skrzyńskiego.
oraz
https://www.climatehubs.usda.gov/hubs/northwest/topic/virtual-fencing-climate-adaptation-strategy