Mięso było i nadal jest ważnym źródłem pożywienia, dostarczając szeroką gamę cennych składników odżywczych, które organizm ludzki może łatwo wchłonąć. Wraz z innymi produktami pochodzenia zwierzęcego, takimi jak ryby, jaja i mleko, mięso odgrywa również ważną rolę w europejskich tradycjach kulturowych i kulinarnych.

Ludzie są biologicznie przystosowani do diety, która zawiera mięso, co jest ważne w zdrowej i zbilansowanej diecie. Niektóre składniki odżywcze w mięsie i innych produktach pochodzenia zwierzęcego nie zawsze są łatwo dostępne lub możliwe do uzyskania z produktów pochodzenia roślinnego.

Mięso jest doskonałym źródłem witamin, minerałów i niezbędnych mikroelementów, które organizm może łatwo wchłonąć. Na przykład 100 g porcji czerwonego mięsa dostarczy około 25% zalecanego dziennego spożycia ryboflawiny, niacyny, witamin B5 i B6 oraz dwie trzecie witaminy B12. Dieta uboga w produkty pochodzenia zwierzęcego może prowadzić do różnych niedoborów żywieniowych . Badania wykazały, że diety o niskiej zawartości mięsa mogą zagrażać rozwojowi mózgu i układu rozrodczego. Rzeczywiście, uznaje się, że produkty pochodzenia zwierzęcego są niezbędne w pierwszych 1000 dniach życia niemowlęcia oraz dla rozwoju szkieletu i mózgu u osób przed okresem dojrzewania.

W mięsie i przetworzonych produktach mięsnych znajduje się kilka ważnych związków bioaktywnych, takich jak witamina B1, żelazo, cynk, cholina, L-karnityna, sprzężony kwas linolowy ( CLA ), glutation, tauryna i kreatyna, które zostały zbadane pod kątem ich właściwości fizjologicznych . Na przykład sprzężony kwas linolowy przyciągnął znaczną uwagę w ciągu ostatnich dwóch dekad ze względu na swoje biologicznie korzystne efekty. Moduluje reakcje odpornościowe i zapalne oraz poprawia masę kostną, podczas gdy karnozyna posiada silne właściwości antyoksydacyjne i antygenotoksyczne, w tym przeciwstarzeniowe komórek.

Z ewolucyjnego punktu widzenia rozwinęliśmy się jako wszystkożercy, a mięso było centralnym składnikiem naszej diety przez miliony lat. Twierdzenia o zagrożeniach dla zdrowia wynikających ze spożywania mięsa są nie tylko mało prawdopodobne w świetle naszej historii ewolucyjnej, ale także dalekie od poparcia ich przez solidne dowody naukowe . Większość dowodów łączących spożycie czerwonego i przetworzonego mięsa z rakiem jelita grubego i patologiami jest obserwacyjna i opiera się na spożyciu czerwonego i przetworzonego mięsa, które przekracza średnie spożycie w większości krajów europejskich.

Co ciekawe, badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii wykazało podobne wskaźniki zachorowań na raka jelita grubego i odbytnicy u wegetarian i osób jedzących mięso, co sugeruje, że spożycie mięsa ogólnie nie jest główną przyczyną tej choroby. Korelacja między jedzeniem, mięsem i rakiem jest bardzo trudna do zbadania, ponieważ istnieje wiele elementów, rzeczywistych lub domniemanych, które mogą sprzyjać wystąpieniu i rozwojowi raka. Władze krajowe oparły zalecenia na badaniach opracowanych przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC), które podkreślają i klasyfikują rozważane czynniki, które są z pewnością lub przypuszczalnie odpowiedzialne za wystąpienie raka.

„Rakotwórczy” to termin odnoszący się do czegoś, co może powodować raka. Problem, jeśli chodzi o komunikację z opinią publiczną, tkwi w czasowniku „powodować”. W tym przypadku nie można podać określonej interpretacji przyczynowo-skutkowej. Innymi słowy, nie można powiedzieć: „Jeśli jesz przetworzone mięso, to z pewnością zachorujesz na raka jelita grubego”. Podobnie, nie można powiedzieć, że jeśli ktoś jest narażony na działanie czynnika rakotwórczego, z pewnością zachoruje na raka. Naukowcy trzymają się założenia, że „rakotwórczy” to coś, co przyjmowane w określonych dawkach i przez określony czas może zwiększać ryzyko zachorowania na określony rodzaj raka w ciągu całego życia. Jednak gdy takie informacje są udostępniane opinii publicznej, interpretacja często jest taka, że jeśli substancja lub żywność jest rakotwórcza, to z całą pewnością powoduje raka.
Konsekwencją tej błędnej komunikacji jest to, że niektórzy ludzie będą wierzyć, że jeśli nie jemy konkretnego pokarmu lub czegoś z substancją rakotwórczą, to z pewnością jesteśmy bezpieczni przed rakiem. Niestety, to nieprawda. Możemy zachorować, a statystycznie tak się dzieje, na raka płuc, nawet jeśli nie palimy, a na raka jelita grubego, nawet jeśli jesteśmy ścisłymi weganami. Nikt nie może powiedzieć z całą pewnością, czy nawet jedząc przetworzone mięso każdego dnia, zachorujemy na raka jelita grubego, czy nie. Ale to nie oznacza, że jedzenie określonego pokarmu lub jego niejedzenie naraża kogoś na to samo ryzyko.

Wracając do monografii IARC, różne czynniki nie są klasyfikowane na podstawie tego, jak bardzo są rakotwórcze, ani raport nie zajmuje się szacowaniem ryzyka, indywidualnego lub zbiorowego, narażenia na dany czynnik, który został uznany za rakotwórczy. Oznacza to, że niepoprawne jest traktowanie wszystkich czynników rakotwórczych w ten sam sposób. Stwierdzenie, że „przetworzone mięso jest jak palenie lub azbest” jest głęboko błędne i z pewnością nie służy opinii publicznej ani wiedzy. Czynniki rakotwórcze są różne, ale klasyfikowanie tego aspektu nie jest zadaniem IARC. Istnieje również interesujący punkt dotyczący ilości spożycia badanych przez IARC, które wynoszą 50 gramów przetworzonego mięsa lub 100 gramów czerwonego mięsa dziennie. Ten poziom spożycia jest znacznie wyższy niż w przypadku konsumentów europejskich i ogólnie reszty świata. Z tych wszystkich powodów mięso i przetworzone produkty mięsne mogą być bezpiecznie spożywane jako element zdrowej i zbilansowanej diety , ale najważniejszą rzeczą, o której powinny pamiętać władze, jest jasne i właściwe przekazywanie tych koncepcji.

https://meatthefacts.eu/home/activity/campaign-updates/the-impact-of-meat-consumption-on-our-health/