Rodzaj pastwiska powinien zależeć od osobowości bydła. Jak pokazują badania uczonych z Uniwersytetu Davis, odpowiednie dopasowanie może wspierać wzrost zwierząt i zaspokajać ich potrzeby utrzymując jednocześnie zrównoważony wypas.
Wypas dobry dla krów i dla pastwisk
Bydło nie jest takie samo jeśli chodzi o wypasanie. Niektóre krowy lubią wędrować, podczas gdy inne wolą przebywać blisko wody i miejsc odpoczynku. Według pracy naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis, opublikowanej w czasopiśmie „Applied Animal Behaviour Science”, rozpoznanie tych różnic osobowości może pomóc hodowcom w wyborze stad, które najlepiej spełniają potrzeby wypasu na pastwiskach, co może przełożyć się na poprawę zdrowia zwierząt i warunków środowiskowych.
„Bydło może być rzeczywiście korzystne dla pastwisk, a roślinność faktycznie potrzebuje tego rodzaju zakłóceń, jakim jest wypasanie” — twierdzi główna autorka badania Maggie Creamer, doktor w dziedzinie zachowań zwierząt na Uniwersytecie Davis.
Zrozumienie krowiej osobowości zmniejsza koszty
Hodowcy mogą dodawać elementy do pastwisk, takie jak woda, suplementy mineralne i ogrodzenia, aby wpływać na to, gdzie pasie się bydło, ale przeprowadzono niewiele badań na temat tego, jak te działania wpływają na poszczególne zwierzęta. Rozważenie osobowości krów może pozwolić zaoszczędzić sporo pieniędzy.
„Jeśli ponosisz koszty, aby zmienić rozmieszczenie zwierząt, to jest to ogromny koszt dla hodowców” — powiedział Creamer. „Wybieranie konkretnych zwierząt z tymi cechami wypasu może być lepszym sposobem na optymalizację rozmieszczenia na pastwiskach, niż wydawanie mnóstwa pieniędzy na coś, co ostatecznie może nie sprawdzić się u wszystkich zwierząt”.
Przyjrzyjmy się samej Kalifornii. Szacuje się, że na jej obszarze ok. 23 milionów hekatrów zajmuje pasące się bydło, a pastwiska są siedliskiem rodzimej roślinności i zwierząt, wspomagają obieg składników odżywczych i sekwestrację węgla. Nierównomierny wypas może pogorszyć jakość wody, zdrowie gleby i siedliska. Optymalizacja wypasu — w tym równomierne rozłożenie krowich odchodów — może poprawić ekosystem, a także pomóc zmniejszyć ryzyko pożarów lasów. Aby lepiej zrozumieć indywidualne wzorce wypasu, naukowcy udali się do ośrodka badawczego i obserwowali 50 ciężarnych krów rasy mięsnej Angus i Hereford, wyposażonych w obroże GPS.
Badanie
Bydło, które śledzono od czerwca do sierpnia przez dwa lata, miało dostęp do 250 hektarów trawiastych terenów i terenów zalesionych na wysokości od 180 do 620 metrów. W drugim roku dodano nowe miejsce pojenia na większej wysokości.
Przez dwa lata krowy wykazywały stałe i wyraźne wzorce wypasu, nawet gdy zmieniały się źródła wody. Wiek i etap ciąży nie miały większego wpływu, chociaż bydło miało tendencję do zbijania się w grupy w pobliżu wody i miejsc odpoczynku w cieplejsze dni.
Krowy, które zapuszczały się na wyższe wysokości i dalej od miejsc pojenia, wykazywały większą zmienność w swoich wzorcach wypasu niż te, które przebywały na niższych wysokościach w pobliżu wody. Sugeruje to, że dla tych niebędących wędrowcami dostosowanie się do niektórych krajobrazów może być trudniejsze.
„Myślenie o topografii pastwisk i stadzie krów może przynieść korzyści zarówno zwierzętom, jak i zrównoważonemu gospodarowaniu ziemią” — podsumowuje Creamer.
Ocena osobowości
Określenie typu osobowości może wydawać się trudne, ale badacze znaleźli również pewne wskazówki, jak zidentyfikować wędrowców i domatorów. W przeciwieństwie do bydła na fermach, populacja krów hodowlanych, zwłaszcza na pastwiskach w Kalifornii, żyje w dużej mierze „dzikim” życiem i rzadko jest dotykana, poza szczepieniami i odsadzeniem. Zwracanie uwagi na reakcje poszczególnych krów podczas tych wydarzeń może pomóc w określeniu osobowości. Krowy, które wydawały się bardziej pasywne podczas interakcji z osobami obsługującymi, miały tendencję do bycia nomadycznymi.
„Można przewidzieć zachowanie tych wspinaczy górskich, jeśli przyjrzymy się ich zachowaniu, gdy zajmuje się nimi weterynarz lub hodowca” – mówi jedna z autorek badań, Kristina Horback, adiunkt w Katedrze Nauk o Zwierzętach na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis.
Od informacji do codziennej praktyki
Odkrycia te mogą okazać się niezwykle cenne dla hodowców bydła, bo zawsze, gdy udaje się lepiej zrozumieć ich zachowanie, zwłaszcza na poziomie indywidualnym, może to wpłynąć na poprawę sposobu, w jaki obchodzimy się ze zwierzętami gospodarskimi i gospodarujemy krajobrazem. Badacze podają konkretny przykład. Podczas ostatniej suszy w Kalifornii trudno było przepędzić bydło w wyżej położone rejony, ale gdyby hodowcy mogli wybrać do swoich stad wędrowców, mogłoby to przynieść oszczędności w zakresie pracy na ranczu i innych działań. Badania te otwierają nowe możliwości zrozumienia zachowań i dynamiki stada, co może okazać się tańszą alternatywą dla rozwiązań opartych na wysokiej technologii.